Goed nieuws voor treinreizigers met een beperking

Ze brak haar onderbeen op twee plaatsen, moest een operatie ondergaan, en heeft sindsdien een metalen plaat in haar been. Na tussenkomst van letselschadebureau JBL&G is de zaak onlangs geregeld met betaling van 5500 euro aan smartengeld en schadevergoeding, maar de Leidschendamse maakt zich nu sterk om soortgelijke ongelukken in de toekomst te voorkomen. Ze heeft een brief geschreven aan de NS en de staatssecretaris, en wil de vaste Kamercommissie Infrastructuur en Waterstaat binnenkort ook benaderen. Haar standpunt: reizen moet veilig zijn, ook voor mensen met een beperking en een hulpmiddel.

“Ik vond het die bewuste dag voor mezelf juist net zo cool, dat ik weer eens alleen, zelfstandig op pad ging. Vanwege mijn aandoening kan ik al een tijdje niet meer autorijden, maar juist door de trein zou mijn actieradius toch weer een stuk groter worden. Dat dat nu toch weer een illusie is gebleken, is op zijn minst zuur, dat is er zo erg aan. Je mogelijkheden om te reizen worden zo nog meer beperkt, terwijl we toch een inclusieve samenleving willen.”
“Na het ongeluk heb ik nog een keer mogen oefenen bij NS, dat was op zich wel weer fijn. Vooral ook omdat daarbij opnieuw duidelijk werd dat ik met mijn rolstoel toch echt achterwaarts zo’n brug af moet om niet voorover te kiepen. Maar ik zie er vreselijk tegenop die discussie te moeten voeren met zo’n assistent, elke keer als ik een trein uit moet. Er staat dan ook altijd druk op, het moet binnen 1 of 2 minuten, want zo’n trein dendert ook weer door. En dat blijft een belemmering, waar ik zo’n hele, op zich toch ook al belastende reis tegenop kan zien.”
“In theorie is het fantastisch, straks al die extra stations met in- en uitstaphulp. Maar wat betekent het echt? Komen er ook genoeg geïnstrueerde assistenten bij? Blijft dat enorme hoogteverschil? Er zijn steeds meer verschillende hulpmiddelen. Je moet kijken naar wat de gebruiker nodig heeft. Dat is wat ik ook mis: ze vrágen niets. Vráág alsjeblieft: heb je rompstabiliteit, moet je een gordel om, heb je voor- of achterwielaandrijving, waar zitten je anti-kiepwieltjes, kortom: hoe wil je eruit? Kijk, als gehandicapte heb je sowieso al een heleboel gedoe waar je niet om gevraagd hebt. Je zit niet voor niets in een rolstoel. Maar dit is allermaal vrij simpel op te lossen! Ik wil ook absoluut niet zielig doen, maar ik wil voorkomen dat zo’n ongeluk als dat van mij anderen ook overkomt. Fijn dus, al die extra instaphulpen straks. Iedereen is misschien laaiend enthousiast, maar ik houd toch mijn hart vast. Want het is echt niet fijn, wanneer je onderaan die brug ligt …”
Foto: Noëlle Nefs uit Leidschendam wil ook met haar rolstoel veilig in en uit de trein kunnen.
In- en uitstaphulp voor reizigers met een hulpmiddel. (Foto JBL&G)